Blog

این اساسنامه بر مبنای مرامنامه آبان تنظیم گردیده است که در سندی جداگانه ارائه شده است. ضمناً این اساسنامه طوری تهیه و نگارش شده که برای دوران بعد از گذار از جمهوری اسلامی که سازمان آبان ممکن است به حزب آبان تبدیل گردد نیز، کاربرد داشته باشد. بنابر این قسمت هایی ازاین اساسنامه، ممکن است برای دوران قبل از گذار کاربردی نباشند. بخش یکم– ارکان سازمان آبانبند ۱ -به هدف پیاده سازی اصول، عقاید و اهدافی که درمرامنامهسازمان آبان درج گردیده، این سازمان دارای ارکان زیر خواهد بود:

1.کنگره 2.شورای مرکزی 3.دبیرکل 4.هیات اجرایی

بند ۲–کنگره، عالی ترین مرجع و مجمع سازمان است که هر ساله با شرکت دبیرکل و اعضای شورای مرکزی و هیئت اجرایی به دعوت دبیرکل تشکیل میشود.

بند ۳-نمایندگان کنگره به ترتیب زیر انتخاب میشوند:

1 -هر یک از حوزههای درون مرزی و برون مرزی سازمان از بین خود با اکثریت

آرای اعضای آن حوزه، یک نفر نماینده برای شرکت در کنگره معرفی مینماید. 2-نمایندگان برگزیده شده، رزومه تحصیلی، کاری وخدمات مردمی خود را به شورای مرکزی سازمان می فرستند. 3-شورای مرکزی سازمان آبان باید با اکثریت آرا، به نمایندگان پیشنهادی حوزه های درون و برون مرزی سازمان رای اعتماد بدهد. 4 -پس از صدور رای اعتماد به نماینده های پیشنهادی حوزه های سازمان بوسیله شورای مرکزی آبان، اعتبارنامه نمایندگی کنگره به وسیله این شورا صادرمی شود. 5-نماینده سازمان باید ایرانی تبار و دارای تابعیت ایران باشد.

بند ۴-در صورتی که شورای مرکزی با اکثریت سه چهارم آرای اعضای خود، تشکیل کنگره سازمان آبان را لازم بداند، رییس شورای مرکزی تصمیم مزبور را برای دعوت کنگره به اطلاع دبیرکل خواهد رسانید.

2

بند ۵ -نخستین جلسه کنگره به ریاست دبیرکل سازمان تشکیل میشود و بلافاصله اعضای کنگره از بین خود هیات رییسهای، مرکب از رییس(دبیرکل )یک نایب رییس و دو منشی با اکثریت آرا انتخاب میکنند.بند ۶ -جلسات کنگره با حضور دست کم، نصف بعلاوه یک نفراعضای آن رسمیت مییابد و تصمیمات آنان، به استثنای موارد مذکور دراین اساسنامه، با اکثریت آرای اعضای حاضر اتخاذ میشود.بند ۷ -دستور جلسه کنگره، با رعایت اساسنامه سازمان آبان به پیشنهاد هیات اجرایی و تصویب شورای مرکزی تعیین خواهد شد.مسایل دیگری که در دستور جلسه پیش بینی نشده باشد با پیشنهاد کتبی یک دهم اعضای حاضر در کنگره، در دستور کار کنگره قرار خواهد گرفت.

بند ۸ -وظایف و اختیارات کنگره به شرح زیر است:

1-تصویب اساسنامه و مرامنامه سازمان آبان 2-رسیدگی و اظهار نظر نسبت به گزارش شورای مرکزی و دبیرکل درباره امور سازمان آبان 3-تعیین خط مشی سازمان آبان 4-انتخاب دبیرکل و اعضای شورای مرکزی سازمان آبان 5-اصلاح و تغییر مواد اساسنامه و مرامنامه سازمان آبان به پیشنهاد شورای مرکزی یا بنا به درخواست کتبی حداقل یک دهم از نمایندگان حاضر در کنگره.۶-اخذ تصمیم درباره مسایل مربوط به سازمان که از طرف شورای مرکزی یا طبق بند ۷ این اساسنامه در دستور کار قرارگرفته باشد.

* تبصره-تصویب اساسنامه و مرامنامه سازمان آبان و اصلاح و تغییر مواد آن منوط به اکثریت دو سوم اعضای حاضردر جلسه کنگره خواهد بود.

فرگرد دوم-شورای مرکزی

بند ۹ -شورای مرکزی شامل دبیر کل سازمان آبان، رئیس شورای مرکزی و بیست نفرعضو اصلی و یازده نفرعضو علی البدل هستند که از طرف کنگره با اکثریت آرا برای مدت هفت سال انتخاب میشوند.بند ۱۱ -شورای مرکزی در اولین جلسه، هیات رییسه خود را مرکب از یک رییس، یک نایب

رییس و دو منشی از بین اعضای خود با اکثریت آرای عده حاضر در جلسه برای مدت سه سال انتخاب میکند.تجدید انتخاب اعضای هیات رییسه بلامانع است. همچنین تغییر زود هنگام آنها بنا به درخواست دبیرکل یا دست کم سی و سه درصد از اعضای حاضر در کنگره امکان پذیر است.بند ۱۱ -جلسات شورای مرکزی آبان حداقل هر ماه یک بار به دعوت رییس شورا تشکیل خواهد شد.دبیرکل نیز میتواند در صورت ضرورت خواستار تشکیل جلسات شورا شود.برای رسمیت جلسه، حضور حداقل دو سوم اعضا ضروری است.تصمیمات با اکثریت آرای عده حاضر در جلسه اتخاذ میشود.بند ۱۲ -وظایف و اختیارات شورای مرکزی به شرح زیر است:

1-تصویب دستور جلسه کنگره بنا به پیشنهاد هیات اجرایی 2-رسیدگی و اظهار نظر نسبت به گزارش دبیرکل درباره امور سازمان آبان 3-رسیدگی و اظهارنظر نسبت به گزارش سالانه امور مالی سازمان آبان

3

4-انتخاب اعضای هیات اجرایی 5-بررسی و تصویب برنامههای پیشنهادی دبیرکل ۶-اظهار نظر و اخذ تصمیم درباره کلیه اموری که از طرف دبیرکل پیشنهاد میشود.

بند ۱۳ -در صورت غیبت هر یک از اعضای شورای مرکزی، اعضای علیالبدل به دعوت رییس شورا در جلسات شورا شرکت خواهند کرد.بند ۱۴ -هر یک از اعضای اصلی شورای مرکزی در طول یکسال، در سه جلسه بدون عذر موجه از حضور در جلسه خودداری نماید یا غایب باشد خود به خود مستعفی محسوب و به جای آنها از اعضای علیالبدل(با توجه به تعداد آرای آنها در کنگره)به عنوان عضو اصلی شورا استفاده خواهد شد.

فرگرد سوم-دبیرکلبند ۱۵ -دبیرکل رییس هیات اجرای و مسئول کلیه امور اجرایی سازمان آبان بوده و دارای اختیارات زیر میباشد:

1-عزل و نصب کلیه افرادی که برای امور اداری و مالی سازمان آبان منصوب میشوند و صدور دستورات و تعلیمات لازم به آنها.2-انتخاب یک نفر خزانهدار از بین اعضای سازمان با تصویب هیات اجرایی.3-اداره جلسات هیات اجرایی.4-نمایندگی قانونی سازمان در کلیه مراجع مملکتی و سیاسی و امضای اسناد و انعقاد قراردادهای لازم.5-تسلیم گزارش مربوط به امور سازمان به شورای مرکزی و کنگره.۶-پیشنهاد تعیین وظایف و اختیارات کمیتههای درون و برون مرزی سازمان آبان درباره امور سازمان به هیات اجرایی و آموزش لازم نسبت به نحوه اجرای آن.۷-برگزیدن سخنگوی سازمان آبان. ۸-انجام کلیه امور دیگری که به موجب این اساسنامه در صلاحیت دبیرکل میباشد.

بند ۱۶ -دبیرکل میتواند در صورت لزوم قسمتی از اختیارات خود را به یک یا چند نفر از اعضای سازمان تفویض نمایدبند ۱۷ -در غیاب دبیرکل وظایف او را قائم مقام دبیرکل انجام خواهد داد. قائم مقام دبیرکل به

پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی از بین اعضای هیات اجرایی انتخاب میشود.فرگرد چهارم –هیأت اجراییبند ۱۸ -هیات اجرایی، مرکب از دبیرکل و12 نفر عضو اصلی و۶ نفر عضو علیالبدل خواهد بود که شورای مرکزی از بین اعضای خود با اکثریت آرای عده حاضر برای مدت سه سال انتخاب میکند.12 نفر اول که آرای بیشتری داشته باشند عضو اصلی و ۶ نفر از کسانی که بلافاصله حائز آرای بیشتری باشند، عضو علیالبدل خواهند بود.انتخاب مجدد اعضای هیات اجرایی بلامانع است.بند ۱۹ -جلسات هیات اجرایی دست کم ماهی یکبار تشکیل میشود.برای رسمیت جلسه حضور دو سوم اعضا ضروری است.تصمیمات هیات به اکثریت آرای عده حاضر در جلسه معتبر است.بند ۲۱ -وظایف و اختیارات هیات اجرایی به شرح زیر است:

1-اتخاذ تصمیم نسبت به پیشنهاد دبیرکل درمورد تعیین خزانه دار.2-تعیین اعضای سازمان تحقیق و رسیدگی.

4

3-تعیین اعضای کمیته تشکیلات و کمیتههای سازمانهای وابسته و متحد بنا به پیشنهاد دبیرکل.4-تعیین وظایف و اختیارات و سازمانهای تابعه کمیتههای درون و برون مرزی بنا بر پیشنهاد دبیرکل. 5-تعیین کمیسیونهای مطالعاتی سازمان آبان و اعضای آنها به پیشنهاد دبیرکل.۶-تعیین خط مشی عملی و سیاسی سازمان آبان. ۷-نظارت بر امور مالی سازمان.۸-رسیدگی و اخذ تصمیم نسبت به امور دیگری که به موجب این اساسنامه در صلاحیت هیات اجرایی شناخته شده است.

بخش دوم-تشکیلات سازمان آبان

بند ۲۱-تشکیلات سازمان آبان به شرح زیر است:

1-حوزههای درون مرزی و برون مرزی 2-کمیتههای درون مرزی و برون مرزی سازمان 3-بخشهای اداری سازمان آبان 4-دفتر طرحها، ایده ها و مطالعات 5-سازمان جوانان آبان

فرگرد یکم–حوزه ها بند ۲۲-حوزه اولین واحد تشکیلاتی سازمان آبان است که با رعایت محل سکونت یا شغل و حرفه

اعضای سازمان در درون و برون ایران زمین تشکیل میشود.بند ۲۳-تعداد اعضای حوزهها و روش تشکیل جلسات آنها و روش انتخاب هیات رییسه و وظایف

آنها به موجب آیین نامه تعیین میشود.فرگرد دوم–کمیته ها بند ۲۴-کمیتههای سازمان به شرح زیر است:

1 -کمیته تشکیلات 2 -کمیتههای درون مرزی(استان، شهرستان، بخش)

3 -کمیتههای برون مرزی 4-کمیته تشکل های متحد آبان 5-کمیته روابط

بند ۲۵-کمیته تشکیلات مرکب از ۷ عضو اصلی و 4 عضو علیالبدل خواهد بود که به پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی انتخاب میشوند.

بند ۲۶-جلسات کمیته تشکیلات لااقل هفتهای یک بار تشکیل میشود.حضور دو سوم اعضا برای رسمیت جلسه ضروری است و تصمیمات با اکثریت آرای عده حاضر اتخاذ میشود.

بند ۲۷-کمیته تشکیلات از بین خود هیات رییسهای مرکب از یک رییس و یک نایب رییس، یک خزانه دار و یک منشی انتخاب میکنند.

بند ۲۸-کمیته تشکیلات مسئول کلیه امور تشکیلاتی سازمان آبان در سراسر کشور و خارج از آن میباشد و تحت نظر دبیرکل وظایف خود را انجام خواهد داد.

5

بند ۲۹ -کمیته تشکیلات، هر ماه یک بار گزارش جامعی درباره تشکیلات سازمان آبان به دبیرکل تقدیم خواهد کرد.بند ۳۱ -کمیتههای استان، مرکب از 5 عضو اصلی و 3 عضو علیالبدل خواهند بود که به پیشنهاد کمیته تشکیلات و تصویب هیات اجرایی انتخاب میشوند.شمار کمیته های استانی سازمان آبان به تعداد استانهای ایران خواهد بود که در موقع تصویب این اساسنامه13 استان است.بند ۳۱ -کمیتههای استان از بین خود یک رییس، یک نایب رییس، یک خزانهدار و یک منشی انتخاب خواهند نمود.بند ۳۲ -کمیتههای استان در حدود اختیارات خود مسئول کلیه تشکیلات و امور مربوط به سازمان آبان در استان خود خواهند بود و مکلفاند هر ماه گزارش امور تشکیلاتی استان را به کمیته

تشکیلات ارسال نمایند.بند ۳۳ -کمیتههای شهرستان، مرکب از 5 عضو اصلی و3 عضو علیالبدل خواهند بود که بهپیشنهاد کمیته استان مربوط و موافقت کمیته تشکیلات و تصویب هیات اجرایی انتخاب میشوند.شماره کمیته های شهرستانی سازمان آبان برابر تعداد شهرستان های کشور خواهد بود. که در موقع تصویب این اساسنامه 42۴ است.بند ۳۴ -کمیتههای شهرستان از بین خود یک رییس، یک نایب رییس و یک خزانه دار و یک منشی انتخاب خواهند نمود.بند ۳۵ -کمیتههای شهرستان در حدود اختیارات خود مسئول تشکیلات و اداره امور سازمان آبان در شهرستان مربوطه خواهند بود و مکلفاند هر ماه گزارش امور تشکیلاتی شهرستان را به کمیته استان ارسال نمایند.بند ۳۶ -کمیتههای بخش، مرکب از 5 عضو اصلی و 3 عضو علیالبدل خواهند بود که به پیشنهاد کمیته شهرستان مربوط و تصویب کمیته استان انتخاب میشوند.تعداد کمیته های بخشهای سازمان آبان بنابر تعداد بخشهای ایران در موقع تصویب این اساسنامه ۸۴2 است.بند ۳۷ -اعضای کمیته بخش از بین خود یک رییس، یک نایب رییس، یک خزانه دار و یک منشی انتخاب خواهند نمود.بند ۳۸ -کمیته بخش در حدود اختیارات خود مسئول تشکیلات و اداره امور سازمان آبان در بخش مربوط میباشد و مکلف است هر ماه گزارش امور تشکیلاتی بخش را به کمیته شهرستان ارسال

نماید. بند ۳۹-کمیته های برون مرزی سازمان آبان در کشورهای زیر تشکیل خواهند شد:

کمیته ایالات متحده آمریکا

کمیته پادشاهی متحد(بریتانیا)کمیته اتحادیه اروپا کمیته فدراسیون روسیه کمیته کانادا کمیته استرالیا کمیته آمریکای لاتین کمیته آسیای جنوب شرقی

۶

کمیته آسیای غربی کمیته کشورهای حاشیه خلیج فارس کمیته خاور میانه کمیته آفریقا

کمیته سازمان ملل

تبصره یک- تعداد کمیته های برون مرزی بنا به پیشنهاد دبیرکل و با تایید هیات اجرایی قابل افزایش یا کاهش است.تبصره دو-تعداد اعضای کمیته های برون مرزی بنا به واقعیت های موجود در آن کشورها به

وسیله دبیرکل و با تایید هیات اجرایی تعیین خواهد شد.تبصره سه-شرح دقیق وظایف کمیته های برون مرزی به پیشنهاد دبیرکل و تایید هیات اجرایی خواهد بود.اما به طور کلی کمیته های برون مرزی وظیفه شناساندن سازمان به کشورها و برقراری روابط دوستانه با آنها را خواهند داشت و درهمکاری با کمیته روابط خارجی سازمان آبان و وزارت امورخارجه کشور کار خواهد کرد.

بند ۴۱-کمیته امور تشکل های متحد آبان مرکب از ۷ نفرعضو خواهد بود که بنا به پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی انتخاب میشوند و رابط بین تشکل های متحد آبان و هیات اجرایی آن میباشند.

تبصره–تشکل های متحد آبان، جنبش ها و تشکل هایی هستند که وابستگی و اتحاد خود را به آبان اعلام نموده و مورد تصویب هیات اجرایی قرارگرفته اند، از قبیل اتحادیههای کارگران، اتحادیه کشاورزان و دهقانان، اتحادیه کارمندان، سازمان بانوان، سازمان جوانان، جمعیتهای علمی و حرفهای، اتحایده اصناف و پیشه وران و سازمانهای سیاسی و احزاب درون ایران، سازمانهای سیاسی برون مرزی، جنبش ها و جمعیتها و سندیکاهای مشابه دیگر.

بند ۴۱ -کمیته روابط مرکب از 14 نفرعضو، شامل ۷ نفر عضو برای روابط درون مرزی وهفت نفر دیگرعضو برای روابط برون مرزی خواهد بود که به پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی انتخاب میشوند و رابط بین هیات اجرایی و بخش ها و تشکل های مختلف اجتماعی، سیاسی، شهری، فرهنگی، اطلاعاتی و غیره با سازمان آبان میباشد.لازم به ذکر است که کمیته روابط به

دوشاخه روابط درون مرزی و روابط برون مرزی تقسیم می شود. بند ۴۲ -وظایف و اختیارات کمیته تشکل های متحد آبان و کمیته روابط از طرف دبیرکل تعیینخواهد شد.فرگرد سوم –بخش های اداری آبان بند ۴۳ –بخشهای اداری آبان به شرح زیر است:

1-بخش بازرسی 2-بخش مالی 3-بخش رسانه ها و تبلیغات 4-بخش ایدئولوژی و آموزش 5-بخش تحقیق و رسیدگی

۷

بند ۴۴ – به منظور اطلاع از کلیه امور سازمانی و توجه به حسن انجام وظایف محوله به کلیه اعضا و زیرمجموعه های سازمان آبان و تحقیق و بازرسی نسبت به حدود و سلامتی فعالیت و علاقمندی اعضا، سازمانی به نام بخش بازرسی تشکیل میشود که وظایف و تشکیلات آن از طرف دبیرکل تعیین خواهد شد.بند ۴۵ -بخش مالی مسئول کلیه امور مالی آبان میباشد و تحت نظر خزانهدار اداره میشود.بند ۴۶ -خزانهدار به پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی تعیین میشود و مسئول کلیه امور مالی و ذیحساب و صاحبجمع اموال سازمان است و این وظایف را تحت نظر دبیرکل انجام خواهد داد.بند ۴۷ –اعضا و همکاران امور مالی آبان به پیشنهاد خزانهدار و تصویب دبیرکل تعیین میشوند و

وظایف خود را تحت نظر خزانهدار انجام خواهند داد.بند ۴۸ -کلیه پرداختها و اسناد خرج با امضای دبیرکل و خزانهدار خواهد بود.بند ۴۹ – به منظور اداره امور تبلیغاتی و انتشار روزنامه سازمان و هرگونه نشریات سازمانی و ومدیریت وبسایت سازمان ومجموعه ای از وبسایتهای وابسته و مدیریت شبکه های اجتماعی سازمان آبان در فضای مجازی ومدیریت شبکه تلویزیونی اینترنتی و ماهواره ای سازمان و تشکیل جلسات سخنرانی وکنفرانس و انتشار کتابها و مقالات سازمان آبان، سازمانی به نام بخش رسانه ها و تبلیغات تشکیل میشود، که وظایف و تشکیلات آن از طرف دبیرکل تعیین میگردد.بند ۵۱ – به منظور آشنا ساختن داوطلبان ورود به سازمان با اساسنامه و مرامنامه و اصول و ایدئولوژی و هدفهای سازمان آبان وآموزش اعضای سازمان و تهیه کادر لازم برای اداره تشکیلات سازمانی، سازمانی به نام بخش ایدئولوژی و آموزش تشکیل میشود.وظایف و تشکیلات این بخش از طرف دبیرکل تعیین میشود.بند ۵۱ – به منظور تحقیق و رسیدگی و اظهارنظر درباره گزارشهای بخش بازرسی در مورد اعمال و رفتار اعضای آبان سازمانی به نام بخش تحقیق و رسیدگی مرکب از 5 نفر عضو اصلی دو نفر عضو علیالبدل از طرف هیات اجرایی انتخاب میشود.سازمان از بین خود یک رییس و یک نایب رییس و یک منشی انتخاب میکند.بند ۵۲ –بخش تحقیق پس از رسیدگی به گزارش بخش بازرسی که به وسیله دبیرکل ارجاع خواهد شد و استماع مدافعات لازم میتواند درباره عضو مسئول یکی از تصمیمات زیر را اتخاذ و برای اجرا به کمیته تشکیلات ابلاغ نماید.

1-تذکر بدون قید در پرونده سازمانی 2-تذکر با قید در پرونده سازمانی 3-سلب عضویب موقت از دو ماه تا شش ماه 4-سلب عضویب دایم از سازمان آبان

تبصره-در مورد تصمیم نسبت به سلب عضویت دایم عضو مربوط میتواند ظرف ده روز پس از ابلاغ تصمیم نسبت به آن از هیات اجرایی تقاضای رسیدگی مجدد نماید و رای تجدید نظر هیات اجرایی قطعی است.

فرگرد چهارم-دفتر طرح ها، ایده ها و مطالعات

بند ۵۴-برای انجام وظایفی که به عهده دفتر طرحها و ایده ها و مطالعات گذارده میشود، کمیسیونهای دایمی به شرح زیر تشکیل خواهد شد.در حین اجرای این اساس نامه تعداد این

۸

کمسیونها ممکن است کم یا زیاد و یا جابجا شوند.تقسیم بندی براساس پنج بعد ملت ایران انجام شده است.بدیهی است که دیواری بین این کمیسیونها نیست و برخی از آنها مستقیما یا غیر مستقیم مربوط هستند.

کمیسیون های امور دولتی

کمیسیون برنامهها و طرحها کمیسیون امور اقتصادی

کمیسیون امور کشاورزی و کشاورزان کمیسیون امور صنایع کیسیون امور معادن کمیسیون انرژی وآب کمیسیون امور حقوقی و قضائی کمیسیون امور اداری و مبارزه با فساد کمیسیون امور ارتباطات و تکنولوژی اطلاعات کمیسیون نانوتکنولوژی و تکنولوژی های پیشرفته کمیسیون امور دفاعی و نیروهای نظامی کمیسیون امور مهاجرت و مهاجرین کمیسیون امور بازرگانی داخلی و تجار کمیسیون امور اقوام و مناطق تمدن ایرانی خارج از کشور ایران کمیسیون انقلاب تمدنی، فرهنگی و هویتی کمیسیون مدیریت ومشارکت

کمیسیون های امور مردمی

کمیسیون امور اجتماعی و ایثارگران

کمیسیون امور کار و کارگران کمیسیون بهداشت همگانی و سلامت کمیسیون امور آموزش و پرورش و آموزگاران کمیسیون امور آموزش عالی و دانشگاهیان کمیسیون امور جوامع سیاسی و احزاب کمیسیون امور جوانان و ورزش کمیسیون امور زنان کمیسیون امور خانواده و کودکان کمیسیون امور حقوق بشر

۴

کمیسیون جوامع مدنی و حرفه ای

کمیسیون ایرانیان خارج از کشور کمیسیون امور سرمایه و کارآفرینان کمیسیون امور دینی و روحانیان کمیسیون ایثارگران و جانبازان کمیسیون امور زندانیان و متهمین سیاسی

کمیسیون های امور جعرافیائی

کمیسیون امور شهر سازی و شهرداری ها کمیسیون امور راه و ترابری کمیسیون امور محیط زیست و منابع طبیعی کمیسیون امور توریسم و گردشگری داخلی کمیسیون جغرافیای سیاسی و زیربناها کمیسیون حمایت از حیات وحش کمسیون ساختمان و مسکن

کمیسیون های امور تمدنی

کمیسیون میراث تاریخی، فرهنگی و هنری کمیسیون امور اقوام ایرانی

کمیسیون های امور بین المللی و جایگاه جهانی

کمیسیون امور سیاست بین المللی

کمیسیون امور سرمایه گذاری و بازرگانی خارجی

تبصره-هیات اجرایی میتواند به پیشنهاد دبیرکل برحسب ضرورت بر تعداد کمیسیونهای سازمان آبان بیافزاید و یا از آن بکاهد.

بند ۵۵-تشخیص تعداد اعضای کمیسیونها و تعیین اعضای هر کمیسیون به پیشنها دفتر طرحها و مطالعات و تصویب دبیرکل خواهد بود.

بند ۵۶-کمیسیونهای مطالعاتی طرحها و موضوعات و گزارشهایی را که از طرف دفتر طرحها و مطالعات ارجاع میگردد، مورد بررسی قرار خواهند داد و نتیجه مطالعات خود را درباره هر طرح یا گزارش جداگانه به دفتر مزبور تسلیم خواهند کرد.

11

تبصره-کمیسیونها میتوانند راسا طرحهایی درباره مسایل مختلف تنظیم و گزارش آن را به ترتیب مذکور در فوق به دفتر طرحها و مطالعات تسلیم نمایند.

فرگرد پنجم –سازمان جوانان آبانبند ۵۷- به منظور توسعه فرهنگ سیاسی درون کشور و آشنا کردن جوانان و نوجوانان با فرهنگ سازمانی وهمچنین برای نهادینه کردن اصول فرهنگی و انقلاب تمدنی مندرج در مرامنامه آبان، سازمان جوانان آبان تشکیل می شود.بند ۵۸-اعضای هیئت رئیسه این سازمان ۷ نفر خواهند بود که به پیشنهاد دبیرکل و تصویب

هیئت اجرایی آبان تعیین می شوند.بند ۵۹-سازمان جوانان آبان در مدارس راهنمایی و دبیرستانها و هنرستانهای کشور و همچنین در وزارت آموزش و پرورش ایران برای فرهنگ سازی سیاسی و فرهنگی منطبق با مرامنامه آبان فعال خواهند بود.فرگرد ششم –آبان در ایران نوینبند ۶۱-آبان یک سازمان سیاسی است، برای آزادی ایران از حکومت مذهبی و ساختن ایران نوین.سازمان آبان حزب نیست، اما این سازمان می تواند شامل یک یا چند حزب در پارلمان و سنای آینده ایران با گرایشهای چپ یا راست سیاسی باشد.

بند ۶۱ -فراکسیون پارلمانی سازمان آبان تشکیل میشود از اعضای سازمان که سمت نمایندگی یکی از دو مجلس را دارا میباشند،هر چند متعلق به احزاب متفاوتی باشند.بند ۶۲-بنا به پیشنهاد دبیرکل سازمان آبان و تصویب شورای مرکزی و شورای اجرایی، سازمان آبان می تواند«حزب آبان» و یا دو حزب با دو گرایش راست و چپ سیاسی که هر دو پیرو مرامنامه سازمان آبان باشند را نیز درون ایران در فرصت مناسب تشکیل دهد.بند ۶۳ -فراکسیون پارلمانی سازمان آبان دارای کمیته مرکزی خواهد بود که تعداد اعضا و طرز انتخاب و حدود وظایف و اختیارات آن به موجب آیین نامههای سازمان آبان و ارسال آنها به حزب آبان یا حزبهای متحد دیگر تعیین خواهد شد.

بند ۶۴ -فراکسیون پارلمانی سازمان آبان مجری هدفها و اصول وعقاید مرامنامه سازمان درهر یک از دو مجلس خواهد بود. خط مشی فراکسیون از طرف هیات اجرایی با مشورت با کمیته مرکزی فراکسیون تعیین میشود و کلیه اعضای فراکسیون پارلمانی از سیاستی که به این ترتیب اتخاذ میشود پیروی خواهند کرد.بند ۶۵-فراکسیون پارلمانی سازمان آبان به همراه دیگر اعضای صاحب نظر کنگره آبان به ویژهاعضای شورای مرکزی سازمان آبان و اعضای کمیسیون های تخصصی دفتر طرح ها، ایده ها و مطالعات باید حضوری گسترده درمجلس موسسان آینده ایران برای انتخاب نوع حکومت ایران داشته باشند.بند ۶۶-اعضای کمیسیون های تخصصی دفتر طرح ها، ایده ها و مطالعات سازمان آبان می توانند، اعضای دولت موقت حکومت نوین ایران را تشکیل دهند.

11

بخش سوم–عضویت در سازمان آبان بند ۶۷-داوطلبان عضویت سازمان آبان باید واجد شرایط زیر باشند:

1-ایرانی تبار و با تابعیت ایرانی 2-دارای دست کم هجده سال تمام 3-عدم سوء پیشینه کیفری 4-داشتن یک نفر معرف از اعضای سازمان

تبصره -داوطلبان عضویت که سن آنها ازهجده سال کمتر میباشد در صورت احراز سایر شرایط این بند می توانند در سازمان جوانان آبان عضویت یابند.آیین نامه سازمان جوانان آبان به

پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی تعیین خواهد شد.

بند ۶۸-برای رسیدگی به تقاضای عضویت، کمیسیونی به نام کمیسیون عضویت به موجب آیین نامه تشکیل میشود.

بند ۶۹-داوطلبان عضویت سازمان آبان باید درخواست کتبی طبق نمونهای که از طرف سازمان تهیه خواهد شد تنظیم و به سازمان ارسال نمایند.

بند ۷۱-کارت عضویت در صورتی به نام داوطلب صادر خواهد شد که عضویت او مورد قبول کمیسیون عضویت قرارگرفته و به تصویب دبیرکل رسیده باشد.

تبصره-دبیرکل میتواند اختیارات خود را در این مورد به کمیتههای استان و شهرستان و بخش و کمیته های برون مرزی واگذار نماید.

بند ۷۱ – هر یک از اعضای سازمان آبان حق دارند آزادانه درامورسازمانی اظهار نظر نمایند و نظرات خود را در حوزههایی که عضویت آن را دارند مطرح و یا کتبا به کمیته تشکیلات درمرکز یا کمیتههای استان یا شهرستان یا بخش یا کمیته های برون مرزی تسلیم نمایند تا از طریق کمیتههای مزبور برای بررسی و مطالعه و اتخاذ تصمیم به کمیسیونهای صلاحیت دار ارجاع شود.بند۷۲ – هر یک از اعضای سازمان آبان مکلفند در جلسات حوزههایی که عضویت آن را دارند شرکت کنند و پیوسته برای اشاعه اصول و هدفهای سازمان آبان و توسعه فعالیتهای آن تلاش نمایند و در کلیه فعالیتهای خود رعایت اصول و هدفها و مرامنامه سازمان و مقررات اساسنامه و آیین نامهها و تعلیمات و دستورات سازمانی را بنمایند.

بند ۷۳ -اعضای سازمان آبان مکلفند حق عضویت ماهانه خود را به میزانی که به موجب آیین نامه از طرف سازمان تعیین میشود پرداخت نمایند. حق عضویت براساس درآمد و دارایی داوطلب خواهد بود. (اعضای داخل ایران، قبل از دوران گذار از دادن حق عضویت معاف خواهند بود).بخش چهارم-مقررات گوناگون پایانی بند۷۴ -کلیه آیین نامههای سازمان آبان بنا به پیشنهاد دبیرکل و تصویب هیات اجرایی خواهد بودمگر در مواردی که دراین اساسنامه ترتیب دیگری پیشبینی شده باشد. بند ۷۵-در کلیه ارکان و سازمانها و تشکیلات آبان، تصمیمات به اکثریت آرای اعضای حاضراتخاذ میشود، مگر در مواردی که در این اساسنامه ترتیب دیگری پیش بینی شده باشد.بند ۷۶ – تاریخ تشکیل اولین کنگره سازمان آبان، یک سال پس از تشکیل سازمان خواهد بود و در صورت لزوم طبق مقررات این اساسنامه به دعوت دبیرکل تشکیل جلسه خواهد داد.

12

بند۷۷-مرکز اصلی سازمان آبان در تهران است و میتواند در کلیه نقاط کشور بر طبق مقررات این اساسنامه به تاسیس شعب مبادرت نماید.اما به دلیل شرایط ویژه سیاسی ایران، برای مدتی که فعالیت برای سازمان آبان درون کشور مقدور نباشد، مرکز اصلی سازمان آبان در ایالات متحده آمریکا خواهد بود.

بند ۷۸-این اساسنامه در۷۸ بند و یک متمم درونی تنظیم ومورد تصویب اعضای موسس که ذیل آن را امضا کردهاند قرارگرفته و طبق مقررات کشوری که مرکز اصلی سازمان آبان است به ثبت خواهد رسید تا در فرصت مناسب در وزارت کشور ایران در پایتخت کشور به ثبت برسد.

بیشتر بخوانید

اهداف، اصول و ارزشهامتنی که پیش رو دارید مرامنامه “اتحاد برای ایران نوین” (آبان) است. در بیانیه ای که پیشتر منتشر شد، به جنبه هائی ازمرام آبان پرداختیم و درآن اهداف، اصول و ارزش های آبان را تشریح کردیم. سازمان

آبان با تفرقه میان ایرانیان به هر دلیلی مخالف است و در جهت اتحاد آنها فعالیت خواهد کرد. آبان یک تشکل سیاسی-اجتماعی بر مبنای ایده “ملت گرائی” است. هدف آبان، سازمان دادن ایرانیان داخل و خارج کشور دور این ایده، به منظور ساختن یک ایران نوین است. استقلال سیاسی، مالی و تشکلاتی آبان از دولتهای خارجی یک اصل غیر قابل تغییر است، همچنان که پاسداری از تمامیت ارضی کشور، یگانگی ملت ایران، زبان ملی کشور و عدالت میان ایرانیان نیز از اصول تغییر ناپذیر آبانیان ملتگرااست.با وجود برخی دستآوردها، جمهوری اسلامی در اجرای اهداف انقلاب 1531، یعنی آزادی، عدالت و استقلال ملی شکست خورده است و نظام مذهبی حاکم باید به نفع یک نظام جمهوری پارلمانی دموکراتیک برکنار شود. این خواست اکثریتی از مردم ایران هم هست. در همین حال هم ما تاکید داریم که گذر از وضعیت موجود باید امن و کم هزینه باشد. همچنین هر مدل گذاری باید در دل خود نطفه سازندگی با دوام ایران فردا را هم داشته باشد، بطوری که ایران ما دیگر هرگز دشتخوش گذار دیگری نگردد. آبان مدل گذار پیشنهادی خود را در بیانه خود تشریح کرده است و برای مدیریت آن گذار هم تشکیلات لازم را سازمان خواهد داد. مدل سازندگی آبان هم در “برنامه ملت سازی” آبان ارائه خواهدشد.آبان دو بعد جدایی ناپذیر “اتحاد” و “ایران نوین” دارد. اتحاد به معنی همبستگی راهبردی نیروهای طرفدار یک ایران نوین است. تشکل آبان به دنبال ائتلاف، یعنی همکاری تاکتیکی یا موقت با نیروهای خواهان گذار از جمهوری مذهبی و ساختن یک ایران نوین هم هست. ما به استقلال فکری و عملی افراد و نیروهای سیاسی احترام می گذاریم. اساس اتحاد این نیروها درون آبان، پذیرش اصول و ارزشهائی است که بر مبنای آنها ایران نوین آینده ساخته خواهد شد. شرط دیگرعضویت سازمانی در آبان، پذیرش اساسنامه، سازمان و رهبری (فردی یا جمعی) آبان است. خارج از این شروط هیچ فرد یا نیروئی برای

پیوستن رسمی به آبان منعی ندارد. همکاری با آبان عضویت رسمی در آن را الزامی نمی کند.ایران نوین، بعد دوم آبان، یک ایران در چهارچوب اصول زیر خواهد بود: نظامی سکولار و دموکراتیک، کشوری مقتدر و صلح طلب، سرزمینی آباد با محیط زیست محافظت شده و مدیریت برتر منابع طبیعی، فرهنگی غنی و آزادی پرور، حکومتی (و دولتی) قانونمند و منضبط، و عضوی برابر و رفیع در جامعه جهانی. ارزش های جدائی ناپذیر یک ایران نوین عبارتند از، آزادی خواهی فردی و اجتماعی، استقلال طلبی و جهان گرایی، عدالت پروری و اخلاق مداری، تبعیض ستیزی، خشونت

2

گریزی و انتقام پرهیزی. این ارزش ها با آن اصول، خمیر مایه قانون اساسی یک ایران نوین هستند که در راستای اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیونهای مربوطه تنظیم خواهد شد. آبان مدل جمهوری پارلمانی براساس تفکیک قوای سه گانه وعدم تمرکز کنترل شده جغرافیایی در چهارچوب یک سیستماداری مرکزی را برای ایران، بهترین گزینه جهت اداره دموکراتیک کشور می داند.واژه “ملت” در فرهنگ سیاسی ایران اشتباها “مردم” ترجمه شده است. لغت مردم در انگلیسی “پیپل” است، در حالیکه ملت یا “نیشن” به معنی جمع مردم؛ سرزمین انها؛ فرهنگ، تاریخ و تمدن؛ حکومت و دولت؛ و روابط وجایگاه در جهان است. متاسفانه این بدفهمی از مفهوم “ملت” باعث تعصب ایدئولوژیک شده و برای ساختن یک دولت-ملت توسعه یافته ایرانی و جایگاه مناسب آن در جامعه جهانی موانع جدی ایجاد کرده است. با بکارگیری درست مفهوم ملت در حرف، نظر و عمل، ملت گرایی موجب تحول پیشرو در فرهنگ سیاسی کشور می شود و برنامه ریزی برای ساختن یک ایران نوین هم در چهارچوب

جامع تری قرار می گیرد.همچنین، برابر این درک درست از “ملت”، ایران کشوری است تک ملت با رنگین کمانی از اقوام ایرانی و اقلیت های شهروند و برابر. ایده ملت گرائی آبان کشورها را ایده های نو تغییر داده ند و برای پدید آوردن یک “ایران نوین” هم باید “ایده نوینی” را به کار گرفت. ما “ملت گرائی” را پیشنهاد می کنیم که دارای ابعاد نرم افزاری و سخت افزاری مردم، سرزمین، فرهنگ (و تاریخ)، حکومت (دولت) و جایگاه جهانی آنها می باشد. “ملت گرا” فردی است که در جهت اعتلای این ابعاد ایران با جان و دل می کوشد و هدف او هم، در چهارچوب آبان، شاد کردن مردم، آباد کردن سرزمین، شکوفا کردن فرهنگ، قانونمند کردن دولت و ترفیع جایگاه جهانی ایران است. در ایران معاصر، ایده های بسیاری تجربه شده اند که در میان آنها پنج ایده نقش آفرین بوده اند. مشروطه خواهی، ایران گرائی، سوسیالیسم، ملی گرائی و اسلام گرائی. متاسفانه هیچ یک از این ایده ها به تنهائی نتوانسته اند یک ایران نوین را بسازند و کوشش هائی هم که در این راه شده است، تداوم نداشته اند. این ایده ها، که بعضا در زمان خود نوآور هم بودند، به جای همبستگی و همکاری با همدیگر به تقابل ایدئولوژیک عمل کرده اند. تعصب این ایده ها، عمدتا به دلیل نگاه تک بعدی آنها به ایران، اصلی ترین دلیل شکست آنها بوده است.انقلابیون مشروطه خواه، با بکارگیری لیبرالیسم غربی علیه استبداد سلطنتی مبارزه کردند و موفق شدند نظام پادشاهی مشروطه را بر اساس قانون اساسی مشروطیت، جانشین سیستم شبه فئودالی عصر قاجار کنند. این شروع “دولت-ملت سازی” ایران بود، ولی ناقص ماند. عمده ترین دلیل شکست مشروطه خواهان، سوای دخالت قدرت های بزرگ، بی توجهی آنها به ابعاد مردم، جغرافیا، فرهنگ، اقتدارملی و جایگاه جهانی ایران بود. در دنیای امروز هم لیبرالیسم و ایده مرکزی آن یعنی دمکراسی، عادی و حتی کهنه شده و برای بخشی از مردم جذبه لازم را ندارد.

ایران گرایان، با تاکید روی جغرافیا و فرهنگ ایران زمین و تاریخ آن، کوشش های ارزنده ای برای ساختن یک ایران نوین سکولار و مقتدر به کار بستند. اقدامات رضا شاه و محمد رضا شاه برای ایجاد نهادهای مدرن آموزشی، قضائی، زیر بنائی و صنعتی و ترفیع جایگاه جهانی ایران قابل تقدیر هستند. اما به دلیل کم توجهی ایران گرایان به نیازهای شهروندی مردم و قانون مداری دولت، آنها متاسفانه نتوانستند دست آوردهای مدرن خود را تثبیت کنند. در همین حال هم ایران گرائی، بسوی پارسی گرایی رفته وتوان اتحاد وسیعتر کشور اسلامی و اقوامی ایران را ندارد.

5

سوسیالیست های ایران، در کشوری اسلامی و فقیر، به درستی روی سکولاریسم و عدالت تکیه کردند و در این راه کوشش های ارزنده ای برای اشاعه فرهنگ گیتی گرائی و عدالت خواهی نمودند. اما آنها مسائل بسیاری هم برای فرهنگ سیاسی ایران ایجاد کردند. بی توجهی به آزادی، استقلال ملی و جغرافیای ایران و ترویج دیکتاتوری کارگری، جهانگرایی سوسیالیستی و مبارزه با امپریالیسم و صهیونیسم جهانی از آن جمله اند. به علاوه، با شکست “سوسیالیسم موجود”، این ایدئولوژی هم دربحران بسر می برد. ملی گرایان، با تکیه بر جغرافیا (تمامیت عرضی و منابع کشور) و استقلال ملی، به اشاعه فرهنگ ایران دوستی و هویت ملی کمک های شایانی کردند. اما بی توجهی آنها به نیازهای دموکراتیک مردم، از جمله عدالت و عدم توانائی آنها در ایجاد اقتدار ملی و ترفیع جایگاه جهانی کشور را باید در زمره ضعف های اساسی ملی گرایان شمرد. آنها ملی گرائی جغرافیائی را تا مرز غرب ستیزی و انزوا گرائی پیش بردند. در دنیای جهانگرای امروزی و با وجود بیش از شش میلیون ایرانی در خارج از مرزهای کشور، ملی

گرائی سنتی ایران جذبه قابل توجهی ندارد. اسلام گرائی سیاسی، در نقطه مقابل ملی گرائی سنتی ایران قرار دارد. اسلام مردم را در مرکز توجه خود قرار می دهد، اما این مردم “امت” دولت اسلامی هستند و نه شهروند ایران و حقوق آنها را هم دین یا علمای دین تعیین می کنند. اسلام گرایان، محدوده جغرافیائی کشور را قبول ندارند و کشور آنها گستره ای است که امت اسلامی در آنها زندگی می کنند. اسلام گرایان استقلال طلب نیستند، اما تمایلات بومی گرایی قوی دارند که با جهان گرائی آنها در تضاد قرار می گیرد. مشکل عمده دیگر اسلام گرایان، جنبش های بنیاد گرای اسلامی و ترویج تروریسم درون نیروهای رادیکال این دین است که در تضاد ریشه ای با دنیای مدرن قرار گرفته اند. سوای محاسن و ایراداتی که این ایده ها دارند، آنها متعلق به گذشته هستند و نمی توانند مبنای ساختن یک ایران نوین در آینده باشند. بنابراین، متحدین آبان به یک ایده جدید نیاز دارند که در اینجا به عنوان “ملت گرائی” پیشنهاد شده است. مهمترین امتیاز ملت گرائی به ایده های گذشته و جاری درون اپوزیسیون سیاسی ایران، قدرت آن در تلفیق این ایده ها است. به عبارت دیگر، در ملت گرایی، ابعاد مردم، سرزمین، فرهنگ، تاریخ، اقتدار ملی و جایگاه جهانی، اجزاء مجزا نیستند، بلکه ابعاد بهم پیوسته اند. ملت گرائی همچنین تنها ایده ای است که منافع فردی، گروهی و ملی، اکثریتی از ایرانیان را تامین می کند و بنابراین، از منظر منافع هم، جذاب و متحد کننده خواهد بود.برنامه ملت سازیایران نوین بر اساس ایده ملت گرائی ساخته خواهد شد که عمدتا کشور را شامل پنج بعد، مردم، سرزمین، حکومت، تاریخ و فرهنگ، و جایگاه جهانی آن می داند. در ایران نوین، مردم دمکرات و شاد، سرزمین پاک و آباد، دولت قانونمند و منضبط، فرهنگ و تاریخ شکوفا و غرور آفرین، و جایگاه کشور در جهان عزتمند و رفیع خواهد بود. دولت و مردم باید برای توسعه همه جانبه و با دوام هر یک از این

ابعاد ایران و با بکارگیری اصول و ارزش های ملت گرایانه مذکور در بالا، برنامه های دقیق طرح و اجرا کنند. همکاری های بین المللی و کوشش برای صلح بین کشورها نیز باید در همه حال مکمل کوشش های ملت گرایان در جهت ساختن یک ایران نوین باشد .یک ایران قوی، همیشه یک ایران با ثبات و صلح دوست بوده است. قدرت سازی برای ایران و افزایش اقتدار ملی باید یک اصل در توسعه با دوامکشور باشد.

4

ساختن یک ایران نوین با توسعه همه جانبه مردم آن شروع می شود و هدف نهایی این توسعه هم باید، شاد و دموکراتیک کردن ایرانیان باشد. مردم ایران از سه طبقه اجتماعی کم درآمد و کارگری، متوسط و روشنفکری، و سرمایه دار و حرفه ای تشکیل شده است. کم درآمد ها و کارگران نیازهای اساسی، منجمله کار، مسکن، آموزش، بهداشت و تفریح، دارند و خواهان عدالت در توزیع امکانات کشور هستند. طبقات متوسط و روشنفکری نیاز آزادی دارند و خواهان توسعه سیاسی هستند و طبقات بالا و صاحبان حرفه ها هم نیاز انباشت سرمایه و خدمات دارند وخواهان ثبات اقتصادی و سیاسی هستند.ملتکرایانمشروعیت این نیازها را میپذیرند و برای تامین حداکثری انها تمام توان خود را بکار می گیرند.در همین حال هم نیروهای اجتماعی مهم دیگری وجود دارند که دارای نیازهای ویژه ای هستند. از جمله آنها، زنان، نوجوانان، معلمین، کارمندان دولت، مال باختگان، مهاجرین، اقلیت های مذهبی، اقوام ایرانی،

معلولین، روحانیون، ایثار گران و نظامیان را باید نام برد. این نیروها، سوای نیازها و خواستهائی که بدلیل عضویت در طبقات اجتماعی دارند، نیازها و خواست های ویژه ای هم دارند که باید برآورده شوند. مثلا مشکل تبعیض برای زنان و اقلیت ها و مشکل دسترسی به امکانات و تفریح برای معلولین و نوجوانان. ملتگرایان مشروعیت این نیازها را می پذیرند و برای تامین حداکثری انها تمام توان خود رابکار می گیرند.برنامه ریزی برای توسعه دموکراتیک کشور و شادی مردم، به معنی جوابگو بودن به این نیازها و خواست های متفاوت است. به عبارت دیگر، وجود این طبقات و ویژگان اجتماعی ملزم می کند که برنامه توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و سرزمینی کشور عدالت-محور، دمکراسی-محور، رشد- محور و طبیعت-محور باشد. اما برای دموکراتیک کردن کشور ابتدا باید مردم را دموکرانیک کرد و برای این منظور هم باید توسعه آموزش و فرهنگ سیاسی از ارکان اصلی برنامه سازندگی کشور باشند. توسعه سرزمین باید به معنی حفظ یکپارچگی آن، دفاع ملی، سازندگی شهرها و روستاها، زیربناها، ابنیه و آثار تاریخی، و نگهداری از آب و خاک و جنگل و منابع کشور باشد. رابطه توسعه مردم و توسعه سرزمین آنها دوجانبه است: سرزمین پاک و آباد مردم را شاد و دموکراتیک می کند و مردم شاد ودموکراتیک سرزمین را پاک و آباد نگه می دارند.در مسیر بازگرداندن حکومت به مردم و پاسداری از ایران زمین، نقش دولت و جامعه مدنی تعیین کننده است. اما تنها دولت و جامعه مدنی توسعه گرا می توانند این نقش سازنده را ایفا کنند و مردمی شاد و دمکراتیک هم پرورش دهند. دولت توسعه گرا دولتی برآمده از مردم، مشروع، قانونمند، منضبط و ملت گرا است. تنها چنین دولتی اقتدار کافی برای ساختن یک ایران نوین خواهد داشت. جامعه مدنی توسعه گرا هم باید همین خصلت ها را داشته باشد. در ایران ما متاسفانه، نه دولت و نه جامعه مدنی توسعه گرا نیستند. بنابراین، اولین قدم برای توسعه کشور، توسعه گرا کردن این دو بازیگر عمده است و اولین قدم

هم در این راه تقویت جامعه سیاسی کشور و تعیین خطوط مرزهای آن با جامعه مدنی است. جامعه سیاسی جامعه قدرت و احزاب است در حالیکه جامعه مدنی برای محدود کردن آن قدرت و حفاظت اعضا از دولت و احزاب سازمان داده می شود.

3

برگرداندن حاکمیت به مردم، شاد و دموکراتیک کردن آنها، آباد کردن سرزمین و حفاظت از بوم سازگان (اکوسیستم) ایران وهمچنین توسعه گرا کردن دولت و جامعه مدنی در گرو رشد و تقویت فرهنگ، شامل فرهنگ سیاسی جامعه و تجدید حیات دستاوردهای تاریخی کشور خواهند بود. هیچ ملتی در وضعیت سقوط فرهنگی و بی هویتی تاریخی توسعه نیافته است. در واقع چنین کشورهائی محکوم به فنا خواهند بود. در اینجا آموزش فکر و پرورش جسم، تقویت ادبیات و هنر و تجدید حیات تمدن و آثار باستانی و غیر باستانی بیشترین نقش را دارند. صنعت توریسم می تواند به عنوان موتور محرکه این فرهنگ وتاریخ عمل کند. این امر خود نیاز به روابط معقول با دنیا در چهارچوب منافع ملت دارد.به عبارت دیگر، سیاست خارجی و دیپلماسی دولت توسعه گرا از ابزارهای دیگر امیدواری مردم، آبادی سرزمین، و شکوفائی فعالیت های فرهنگی هستند. سیاست خارجی آبان بر اصل “ایران در دنیا دشمن ندارد” و کوشش برای دوستی با همه ملتها و صلح بین آنها استوار خواهد بود.

ملت گرایان متحد، ایران نوین را بر مبنای لیبرالیسم سیاسی، سرمایه داری اجتماعی (سوسیال دمکراسی) و همگرائی جهانی خواهند ساخت. اما در بکارگیری این مفاهیم از ویژه گی های جغرافیایی و فرهنگی ایران و تجربیات کشورهای تازه توسعه یافته هم استفاده خواهند کرد. این ویژه گیهای ملتی با آن تجربیات جهانی راهنمای آبانیان برای طرح مدل توسعه با دوام و عدالت گستر ایران نوین آینده خواهند بود. برخی از این تجربیات جهانی در زیر فهرست می شوند و به اعتقاد ما می توانند راهنمای خوبیبرای ساختن یک اقتصاد نوین برای ایران آینده باشند.اول، هیچ کشور توسعه یافته ای در مراحل اولیه توسعه، بخش خصوصی را در رهبری اقتصاد قرار نداده است. برعکس، همه این کشورها، منجمله نمونه های اخیر چین، کره جنوبی، تایوان، سنگاپور، مالزی و هند از طریق بکار گرفتن اهرمهای دولت توسعه یافته اند. اما، این دولتها، ملی، منضبط وقانونمند بوده اند و نه سرسپرده، دزد و بی قانون .دوم، برعکس توصیه اقتصادانان نیولیبرال، این دولت ها به علامت های بازار آزاد بی توجه بوده اند و برنامه و سیاست خود را بر مبنای منافع ملی روز کشور تعیین کرده اند.سوم، توسعه در این کشورها با بکار گیری منابع و نیروهای داخلی شروع و کمبود سرمایه و تکنولوژی و غیره از خارج تهیه شد .چهارم، ورود آنها به بازار جهانی مرحله ای و با افزایش قدرت رقابت تولید گنندگان داخلی آغاز شد. نقش دولت در توسعه صادرات و کنترل واردات غیر تولیدی هم تعیین کننده بود .پنجم، توسعه با دوام، بدون صنعتی کردن اقتصاد و توجه دقیق به محیط زیست غیر ممکن است و این امر نیازمند کار-محوری، تولید-محوری، عدالت-محوری و محیط-محوری در اقتصاد است. یعنی مثلا برای کنترل تورم نباید کار و تولید را نابود کرد و یا انباشت سرمایه را به قیمت فقر اکثریت پیش برد،

کاری که نیولیبرالها معمولا می کنند .ششم، شکل گیری بازارهای پولی سالم، استقلال بانک مرکزی و گسترش تجارت داخلی در کنار تجارت خارجی متوازن، بسیار مهم بوده اند. سیاست درهای باز در تجارت، دشمن صنعت نوپا و توسعه ملی در مراحل اولیه توسعه است.هفتم، باید به توسعه کمی و کیفی نیروی کار، کارفرما، بازار سرمایه و کالا، تکنولوژی، تحقیق و توسعه، نهاد های مناسب پشتیبانی، و زیربناهای کافی همت گماشت .

6

هشتم، فراهم کردن این شریط برای اقتصاد خرد، نیازمند سیاست های توزیعی، مصرفی، مالی، پولی، ارزی، تجاری و صنعتی مناسب در سطح اقتصاد کلان است و اینکه این سیاست ها باید در ارتباط با هم و در جهت تقویت یکدیگر عمل کنند و نه در جهت تضاد با هم.

نهم، حمایت و حفاظت مالکیت خصوصی، ترویج فرهنگ رقابت سالم، و مبارزه بی امان با انحصارگری و رانت خواری باید در صدر وظایف دولت توسعه گرا قرار گیرد.

دهم، به عنوان آخرین و مهمترین شرط، یادآور شویم که مبارزه با فساد، و ارزیابی مردمی عملکرد ادارات و مقامات مملکتی در همه سطوح و در همه زمینه ها باید مدام انجام گیرد تا آن دولت توسعه ملی، منضبط و قانونمند شکل بگیرد.

بیشتر بخوانید

بیشتر بخوانید